Tibetaanse vlaggen waaien tegen de wereldzorgen in Vlissingen
Een paar honderd gebedsvlaggetjes wapperen sinds vanmiddag in Vlissingen. Op de vlaggen staan boodschappen van mensen aan de wereld. Vooral van kunstenaars, maar iedereen kon vlaggen komen maken. “We maken ons grote zorgen over de wereld en nemen geen genoegen met hoe het nu gaat”, vertelt organisator Tijl Damen.
Op zijn knieĆ«n in het gras rijgt vrijwilliger Giel Louws vlaggetje voor vlaggetje aan een waslijn. “Deze kan zo aan de boom.” Het veldje aan de Sloeweg begint er steeds kleurrijker uit te zien. De koningsdagvlaggen zijn hier nog nauwelijks uit het straatbeeld of er hangen alweer nieuwe. Maar waarom Tibetaans? “Normale vlaggen hebben met nationalisme te maken”, legt Louws uit. “Dit zit veel dichter bij het boeddhisme, het is bijna een soort gebed dat je een goede wens de wind in blaast.”
Beetje menselijkheid
Die wensen gaan bij de vlaggetjesmakers allemaal over vrede. “Ik maak bloemetjes en een bijtje”, vertelt Madelief de Heer met een schaar in de hand. “Ik ga er nog een tekst bij verzinnen over een beetje menselijkheid in deze tijden van nood en oorlog in de wereld.”
Terwijl het steeds gezelliger wordt op het Vlissingse grasveldje, begint Damen op een provisorisch podiumpje gitaar te spelen. Hij zet in: “De aarde verschroeit, al wat groeit en wat bloeit, is verdoemd, wordt verpulverd tot as.” Hij zingt over de angst in de wereld vanwege de vele oorlogen. Als hij even later zijn gitaar weer in de hoes doet, vertelt hij: “Dit is een uitlaatklep, een kans om reactie te geven op deze tijd. Gelukkig hebben wij in Nederland die kans nog vanuit de kunst, zover het niet is wegbezuinigd.”
Dit is een bericht van Omroep Zeeland. (foto: Omroep Zeeland)
