‘Gemeente Vlissingen beantwoordt brieven of telefoontjes van burgers niet’

De gemeenteraadsfracties SLF en SP in Vlissingen hebben vragen gesteld aan het college van B en W over het niet beantwoorden van brieven of telefoontjes van burgers of organisaties. De gemeente neemt haar burgers niet serieus, stelt raadslid Kris van Wezel van de Sociaal Liberale Fractie (SLF).

In de raads- en commissievergaderingen en ook in het presidium is meermalen aan de orde geweest, dat brieven van burgers en organisaties niet worden beantwoord en dat ook aan terugbelverzoeken niet wordt voldaan, zeggen Van Wezel en Priscilla Kuipers (SP). Hetzelfde zien ze terug bij de beantwoording van de artikel 34-vragen. Daarmee worden vragen van raadsleden aan het college bedoeld. Die moeten binnen twintig dagen worden beantwoord.

Geen antwoord of telefoontje

“Wanneer dergelijke klachten door raadsleden worden aangekaart, krijgen we te horen ‘dat men zich hierin niet herkent’, dan wel wordt het ontkent door collegeleden”, zegt hij. “De raadsleden krijgen te horen dat elk schrijven wordt gearchiveerd en dat elk schrijven wordt beantwoord.”

Dat kan volgens het raadslid betekenen dat het college van B en W niet weet hoe het ten stadhuize werkt en dat de organisatie zelf bepaalt of er wel of niet wordt geantwoord. “De vraag is wat hier de bewuste kennis van het college is. Of kan het zijn dat het college de organisatie opdracht heeft gegeven zo te handelen? Inmiddels hebben we al diverse voorbeelden en ook andere partijen in de raad hebben deze ervaringen en voorbeelden.”

Inspraakbijeenkomsten

Van Wezel stelt dat als raadsleden dezelfde vragen stellen als Vlissingse burgers of organisaties ze wel antwoord krijgen vanuit de gemeente. Verder horen de raadsleden van SLF en SP dat bij inspraak- en inloopbijeenkomsten de burgers niet terug zien wat er met hun opmerkingen is gebeurd. Ook op deze vragen willen de fracties graag antwoord van het college van B en W. Van Wezel begrijpt dat de personele bezetting inmiddels op peil is, dus dat zou het probleem niet moeten zijn.

Parkeervergunning

Namen kan Van Wezel natuurlijk niet noemen, maar hij heeft desgevraagd wel wat voorbeelden. “Van de week nog, een inwoner met een zware handicap, die een gehandicaptenparkeerplaats nodig heeft. Die krijgt gewoon geen antwoord. Of onlangs bij de bijeenkomst over die schietpartijen in het Middengebied. Daar zitten mensen die zeggen dat ze al eens meldingen hebben gedaan, maar nooit antwoord hebben gekregen.”

“Als wij iets oppakken gebeurt er wel wat”, zegt Van Wezel. “Een inwoner die klaagde over zwerfafval langs de leiding hoorde ook maar niks. Toen ik daar vragen over stelde werd er wel wat aan gedaan. Het is een structureel probleem van de organisatie.”