Wandtapijt als een zwarte bladzijde uit de geschiedenis

Talrijke vrijwilligers werkten maandenlang aan een monumentaal wandkleed dat ons herinnert aan het slavernijverleden. Volgende week donderdag wordt het werk in het Vlissingse MuZEEum onthuld.

Het wandtapijt als een manier om een geschiedenis te vertellen. Net als de verovering van Engeland een millennium later nog in alle details bekend is, dankzij het tapijt van Bayeux, zo moet Draden van ons Slavernijverleden een zwarte bladzijde uit de Nederlandse geschiedenis bewaren. In meerdere Nederlandse provincies is gewerkt aan een eigen versie van het tapijt. De Middelburgse kunstenares Liesbeth Labeur ontwierp het Zeeuwse wandkleed; een drieluik. Het symboliseert de trans-Atlantische driehoeksreis vanuit het perspectief van de Afrikanen aan boord van de Nederlandse schepen.

De drie delen hebben de namen cargazoen, armazoen en retouren gekregen. Het zijn oude termen die gebruikt werden voor het schip en haar lading op de verschillende fases van de heen- en terugreis. Middelburg speelde een niet geringe rol in de slavenhandel. In de achttiende eeuw legde de Middelburgse Commercie Compagnie (MCC) zich toe op de slavenhandel. Slaven werden gekocht in Afrika, vervolgens verhandeld in ruil voor andere goederen, deze handel werd driehoekshandel genoemd. Naar schatting 31.000 mensen werden zo door Middelburgers verhandeld.

Locaties
Na de onthulling zal het wandkleed op diverse locaties in Zeeland te zien zijn. Op 5 mei tijdens het Bevrijdingsfestival Zeeland in de Machinefabriek in Vlissingen, vervolgens verhuist het wandkleed naar de Abdij in Middelburg en daarna reist het, na de Keti Koti viering op 1 juli, naar Terneuzen. In de maanden augustus en september hangt het in de Sint Jacobskerk in Vlissingen.