Repaircafé Middelburg draait als een tierelier, maar mist een eigen plek

Aan aanbod, vooral koffiezetapparaten en stofzuigers, geen gebrek. Wel zijn veel apparaten zo gemaakt dat ze moeilijk zijn te repareren, zeggen de vrijwilligers van Stichting Repaircafé Middelburg. Zaterdag 25 januari konden mensen weer kapotte spullen en kleding brengen in wijkcentrum Het Palet. Maar zonder eigen plek is het behelpen geblazen.

Mannen zitten of staan aan lange tafels, druk in de weer met gedemonteerde apparaten. Nooit geweten dat er zoveel onderdelen in een koffiezetapparaat zitten. Er worden vooral luxe koffiezetapparaten en stofzuigers gebracht, zegt secretaris Bert Huige. In een andere ruimte zitten dames en nog een man achter naaimachines kledingstukken te repareren.

Het Repaircafé Middelburg is zo’n succes dat het ook de volgende keer (8 februari) al is volgeboekt. Dat betekent dat mensen die iets te repareren hebben geduld moeten oefenen. Per maand kunnen er maximaal 30 items worden ingeleverd.

Opslagruimte

Opslagruimte heeft Repaircafé Middelburg op de eerste verdieping van Het Palet niet zo veel, zegt voorzitter Peter Zeitzen. Een eigen onderkomen met voldoende opslagruimte is een grote wens van de stichting. Aan de inzet van de vrijwilligers ligt het in elk geval niet. Bram Brouwer werkt aan een kapotte sodastreamer. Het pijpje zat alleen maar verstopt, zegt hij. Het apparaat blaast weer bubbels. Brouwer is in december begonnen bij het Repaircafé, om wat meer over techniek te leren. Dat is het leuke van het repaircafé: samen oplossingen vinden en van elkaar leren.

Koffiezetapparaten

Veel andere apparaten zitten complexer in elkaar. Henk van der Veen kijkt mee, terwijl een collega-vrijwilliger een luxe koffiezetapparaat helemaal uit elkaar heeft gehaald. Van der Veen was vroeger monteur bij Douwe Egberts en weet zodoende veel van dergelijke apparaten. Het pompje hebben ze al vervangen, maar het apparaat werkt nog niet. De zetgroep, zoals dat heet, zit helemaal verstopt. Die moet eerst goed schoon worden gemaakt, voordat het apparaat weer kan functioneren. De eigenaresse kijkt intussen mee. Binnenkort is er zelfs een speciale workshop over reparatie van koffiezetapparaten.

Lastig

Maar veel apparaten zijn zo gemaakt dat ze lastig zijn te repareren. Alleen het open krijgen van een defect apparaat kost soms al uren. De plastic behuizing wordt in de fabriek in elkaar geklikt en onderdelen breken af als je ze los wilt halen. Of er zitten op allerlei listige plekjes kleine schroefjes. De fabrikanten zien liever dat je een nieuw apparaat koopt, zo valt te horen bij veel vrijwilligers. Toch laten ze zich niet zomaar vangen, als iets te repareren valt. Steeds meer mensen willen hun spullen laten repareren. Ook bedrijven brengen hun spullen al langs, merkt Zeitzen op.

Opslag

De bijeenkomsten worden nu sinds een jaar in Het Palet georganiseerd. Eerder zat het Repaircafé in de Kruitmolenlaan, maar dat was niet ideaal. Spullen moesten op een kar daar naartoe worden gebracht en veel vrijwilligers zijn al wat ouder, zegt Huige. Behalve aan een eigen ruimte ontbreekt het vaak aan tijd. De ruimtes in Het Palet worden gehuurd van 10 tot 15 uur, maar als een groot apparaat niet op tijd kan worden gerepareerd en ook niet kan worden opgeslagen, zitten ze er mee, zegt Huige. Dan zegt de gemeente: ‘gooi het maar weg’. Dat vinden wij een kromme redenering.”

Gemeente Middelburg

Over de gemeente Middelburg zijn de bestuursleden sowieso niet erg te spreken. “Ze zeggen wel hoe goed we bezig zijn en doen alsof ze ons helpen. We krijgen subsidie, maar betalen aan de gemeente ook gewoon weer huur voor deze ruimte. De gemeente heeft ons zelfs een eigen ruimte door de neus geboord’, zegt Zeitzen. “We hadden een plek waar we hadden kunnen blijven, maar bij de gemeente zei men dat ze iets beters voor ons hadden. Dat ging uiteindelijk niet door, maar toen konden we ook niet meer terug naar die andere ruimte.”

Sociale aspect

Nu moeten ze dus elke maand hier een ruimte blijven huren. Eerder was er ook een speciaal Repaircafé Kids, waar scholieren spullen leerden repareren. Dat liep super, zeggen de mannen. Maar de stichting is er toch mee gestopt, ook weer wegens ruimtegebrek. Huige: “Dan moeten we een zaal huren en dat kan niet. We zouden zoveel meer mensen kunnen helpen.”

De vrijwilligers steken er buiten de bijeenkomsten om al heel veel tijd in. Ze laten zich niet uit het veld slaan. Het sociale aspect en het samen werken, dat vinden ze het belangrijkste.

Vrijwilligers van Stichting Repaircafé Middelburg in actie. (foto: Peter Urbanus)