Muurschildering veteranencentrum staat voor de verschillende kanten van de Nederlandse krijgsmacht
Op de blinde muur aan de straatzijde van het Elisabeth-Alexander Huis voor veteranen in Vlissingen wordt de laatste hand gelegd aan een fraaie muurschildering,. Daarin komen de krijgsmachtonderdelen en andere aspecten van het militaire verleden van Nederland samen. Initiatiefnemers John en Nel Kouters van Stichting Veteranen Ontmoetingscentrum Walcheren zijn er blij mee.
De schildering is een eind klaar, al moeten er nog wat onderdelen worden toegevoegd. De makers van de muurschildering doen dit gratis voor het veteranencentrum. Normaal gesproken werken ze betaald.
Iedere zaterdag komen hier zo’n 30 tot 40 veteranen van allerlei leeftijden samen om te praten of een kop koffie te drinken. En elke laatste woensdag van de maand wordt er zogeheten ‘blauwe hap’ (Indische rijsttafel) geserveerd, waar gemiddeld zo’n 80 veteranen op af komen. De oudste is 95 jaar, maar er is ook een marineofficier in opleiding van 24 jaar bij, vertelt John Kouters (82). “Samen in gesprek gaan over wat je hebt meegemaakt lost veel op.”
Nieuw-Guinea
Zelf diende Kouters van 1961 tot eind 1962 in Nederlands Nieuw-Guinea, toen nog een Nederlands overzees gebiedsdeel. Nederlandse militairen werden daar ingezet tijdens het conflict met Indonesië over het gebied. Kouters was daar als beroepsmilitair. In de functie van monteur eerste klasse werkte hij daar aan allerhande zwaar materieel.
Na Nieuw-Guinea kwam hij bij de Koninklijke Marine in Vlissingen terecht, op het wachtschip Heemskerk. “Ik zat bij de nettendienst. In geval van oorlog moesten de havens worden afgeschermd met netten”, vertelt hij. Nu woont hij met zijn vrouw Nel in Middelburg.
Inzet voor veteranen
Later ging Kouters zich als zogeheten nuldelijnsondersteuner inzetten voor Nederlandse veteraren. Zijn inspanningen om een veteranencentrum te openen op Walcheren liepen aanvankelijk stuk. De kans om dit pand aan de Faradayweg aan te kopen deed zich voor in 2018. Een oude dame, met een broer die zwaar had geleden tijdens de strijd in Indonesië, wilde bij haar overlijden een groot geldbedrag nalaten voor de steun aan veteranen.
Daarvan kon de stichting van Kouters het al jaren leegstaande pand kopen. De naam Elisabeth-Alexander Huis verwijst daarnaar. De oude dame heette Elisabeth Meijaard-Rijsdijk en Alexander was de naam van zowel haar broer als haar doodgeboren zoontje, verklaart Kouters.
Militaire memorabilia
In 2019 kwam het pand in handen van de stichting, waarna John en Nel het konden gaan inrichten. Binnen vind je nu verspreid over een aantal lokalen allerlei militaire memorabilia, zoals uniformen, eretekens, scheeps- en vliegtuigmodellen, boeken, schilderijen en foto’s. Die zijn in de loop der jaren door veteranen zelf meegebracht, vaak omdat ze er thuis geen plek voor hadden. “Ik heb nog nooit zoveel mannen aangekleed”, grapt Nel, wijzend op de poppen in militair uniform.
Vier jaar geleden werd het VOC Walcheren officieel geopend door luitenant-generaal Frank van Sprang. Daarmee ging de langgekoesterde wens van Kouters in vervulling. Veteranen uit alle geüniformeerde beroepen zijn welkom om elkaar te ontmoeten. Niet alleen oud-militairen, maar ook politiemensen, ambulancemedewerkers en brandweerlieden.
Muziekkazerne
Het pand, dat ooit van schildersbedrijf Letzer is geweest, is behoorlijk omvangrijk. Een deel wordt nu verhuurd aan Arjen Broek van de Muziekkazerne, die er ruimtes voor muzieklessen en bands heeft ingericht. Die doet daarmee ook goed werk voor de Zeeuwse jeugd en muziekscene, vindt Kouters.
“Onze winst uit verhuur besteden we als ANBI-stichting weer aan goede doelen”, zegt Kouters. Zo kon de Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij onlangs worden gesteund met geld voor trainingen.
John en Nel Kouters zijn blij met de muurschildering. (foto: Peter Urbanus)
